در سال‌های اخیر محققان چندین سیگنال فضایی ناشناخته را از منابع گوناگونی دریافت کرده بودند که بعدها مشخص شد بیگانگان منشا این سیگنال های فضایی نبودهاند. ستاره شناس آنتونیو پاریس (Antonio Paris) تصور می‌کند سیگنال فضایی ناشناخته Wow که حدس زده می‌شد
از سوی موجودات فضایی باشد از عبور ستاره‌ی دنباله‌داری بود که در یک طیف رادویی خاص منتشر می‌شد. در حالیکه ستاره‌شناسان فکر میکردند سیگنال wow یکی از چند پیام رادیویی طبیعی است.
وجود یا عدم وجود موجودات فرازمینی یکی از پیچیده‌ترین معماهای حال حاضر است که هیچ دلیلی برای رد یا تایید موجودات فضایی وجود ندارد. اما در چند سال گذشته سیگنال‌های عجیب و مرموزی در خارج از منظومه‌ی شمسی دریافت شده است که به‌اشتباه آنها را به فرازمینی‌ها نسبت داده بودیم. در ادامه به 5 مورد از آنها می‌پردازیم.
آدمک‌های سبز کوچک (LGM1)
در سال 1967 ژاکلین بل برنل (Jocelyn Bell Burnell) و سرپرست او آنتونی هویش (Antony Hewish) زمانی که روی یک پژوهشی در زمینه اخترفیزیک کار میکردند، سیگنال‌های رادیویی مشخصی را شنیدند؛ پالس‌هایی از امواج رادیویی که هر 1.3373 ثانیه یک‌بار تکرار می‌شدند. آنها هنوز مطمئن نبودند که این سیگنال‌ها از سوی موجودات فضایی است یا خیر؟
برنل در این رابطه می‌گوید:
این سیگنال فضایی ناشناخته تا به حال از هر ستاره‌ی شناخته شده، سریع‌تر بود.
آنها در ابتدا تصور میکردند که این سیگنال از جانب انسان‌ها مخابره شده است اما منبع آن هیچ شباهتی به حرکت ماهواره‌ها نداشت. با شناسایی این سیگنال توسط دیگر تلسکوپ‌های رادیویی معلوم شد که منبع آن خارج از منظومه شمسی و درون کهکشان است. تیم بل، منبع رادیویی LGM-1 را «آدمک‌های سبز کوچک» نامیدند و از انتشار خبر کشف تمدن دیگر و هوش فرازمینی خودداری کردند چون آنها هنوز مطمئن نبودند.
برنل یکی دیگر از سیگنال های مشابه را در قسمت دیگری از آسمان پیدا کرد. از آنجایی که بعید بود که دو تمدن مختلف فرکانس مشابه برای ارسال انتخاب کنند، منبع فرکانس ارسالی احتمالا طبیعی بود. امروزه می‌دانیم که عامل آن سیگنال‌ها، آدمک‌های سبز نبودند، بلکه پدیدهای نجومی به نام تپ اختر باعث چنین پدیدهای شده بود.
سیگنال عجیب ستاره HD164595
محققان در سال 2016 از ردیابی سیگنال فضایی ناشناخته در مسیر ستاره HD164595 (واقع در صورت فلکی هرکول) خبر دادند که توسط تلسکوپی روسی به نام RATAN-600 کشف شد. HD 164595 ستاره‌ای کاملا شبیه به خورشید است، با این تفاوت که یک درصد درخشان‌تر است. این ستاره 4.5 میلیارد سال سن دارد، دمایی مشابه خورشید داشته و حتی ترکیبات عناصر موجود در آن نیز با خورشید یکسان است. برای ارسال چنین سیگنالی با طول موج 11 گیگاهرتز و تنها در جهت زمین به 50 تریلیون وات انرژی نیاز است، این سیگنال کمی بیشتر از نیمی از انرژی مصرفی کل بشر در یک ثانیه است.
اما چناچه این سیگنال فضایی ناشناخته در تمام جهت پخش شده باشد انرژی مورد نیاز برای رسیدن به زمین 100 میلیون برابر بیشتر از مورد قبلی خواهد بود. در نتیجه این احتمال وجود دارد که سیگنال ردیابی شده اثر جانبی بزرگنمایی گرانشی باشد؛ این پدیده زمانی رخ می‌دهد که یک جرم بزرگ مانند یک ستاره بافت فضا-زمان را به اندازه‌ای دچار انحنا می‌کند که می‌تواند سیگنالی که در پس این بافت قرار دارد را جمع‌آوری، متمرکز و بزرگنمایی کرده و به سوی زمین بتاباند.
سیگنال های عجیب Perytons
ستاره شناسانی که در رصدخانه پارکز استرالیا مشغول فعالیت هستند از سال 1990 سالانه یک یا دو مرتبه سیگنال های رادیویی مرموزی را دریافت می‌‌کنند. سیگنال‌های Perytons و FRBها کاملا مشابه هم هستند با این تفاوت که ستاره شناسان متوجه شدهاند منشا Perytons زمینی است در حالی که FRB ها از دیگر کهکشانها نشات میگیرند. در سال 1998 نیز رادیو تلسکوپ پارکز در استرالیا سیگنالی اسرارآمیز دریافت کرد.
این سیگنال دارای فرکانس‌های متنوع و منشا آن نامشخص بود که بعدها به perytons موسوم شد و به‌مدت چند سال ستاره‌شناسان را متحیر ساخت، اما در سال 2015 محققان متوجه شدند که سیگنال فضایی ناشناخته که فکر میکردند از سیارات دور به زمین می‌رسد درست از درون آشپزخانه‌ها نشات گرفته بود. در پس همه‌ی روایت‌های یاد شده می‌‌توان شاهد کم رنگ شدن فرضیه مربوط به موجودات فضایی بود. بدون شک بیگانگان فضایی منشا هیچ کدام از این سیگنال‌ها نبودهاند.
ستاره کی ای سی 8462852
آیا این احتمال وجود دارد که تاریکی ستاره کی ای سی 8462852 کار موجودات فضایی باشد؟ این ستاره علاوه بر اسم ماندگارش، یک مشکل حل نشده در فاصله 1500 سال نوری نیز هست. جسم بزرگی در مسیر این ستاره قرار گرفته که باعث مسدود شدن 20 درصد نور آن می‌شود، اندازه این جسم مقادیری عجیب است چراکه سیاره مشتری با اندازه بزرگی که دارد تنها قادر به مسدود کردن یک درصد از نور ستاره‌ای به اندازه KIC 8462852 است.
برخی از دانشمندان آن را ازدحام دایسون می‌دانند که نسبت به کره عظیم‌الجثه دایسون کوچکتر است. این کره، ستاره مورد نظر را احاطه کرده و انرژی خروجی آن را برمی‌دارد. برای کشف این جسم باید تا سال 2018 و راه‌اندازی تلسکوپ فضایی جیمز وب صبر کنیم. کی ای سی 8462852 در پیکر آسمانی ماکیان، به چشم میان ستاره های دنب و دلتا ماکیان جای گرفته است. اخترشناسان توضیح‌های احتمالی بسیار گوناگونی را برای رفتار شگفت‌انگیز این ستاره پیشنهاد داده‌اند.
برخی آن را به دلیل دینامیک درونی آن می‌دانند، برخی می‌گویند شاید با انبوهی از سیارک‌ها در بر گرفته شده، و برخی دیگر نیز دلیل آن را سیاره‌ای می‌دانند که در گذشته آن را بلعیده بود. برخی دیگر از اخترشناسان در توضیح این مسئله می‌گویند این افت‌های نور به‌علت ابرسازه‌های بیگانگان است که به دور ستاره می‌چرخند.
انفجار رادیویی سریع (FRBs)
انفجارهای رادیویی سریع یا FRB در سال 2016 کشف شد، که مسیر آنها به طرف کهکشان کوتوله کم نور بود که 3 میلیارد سال نوری با ما فاصله داشت است. این پدیده برای اولین بار در سال 2007 کشف شد، و تاکنون فقط 18 مورد از آنها شناسایی شده. از آنجا که مدت زمان دریافت امواج مذکور فقط چند میلی ثانیه است، به آنها انفجارهای رادیویی سریع یا FRB می‌گویند، و ماهیت پراکنده و محدود، شناسایی یا تشخیص موقعیت مکانی آنها را ناممکن می‌سازد.
تفکرات متفاوتی در مورد منبع این پدیده‌های عجیب وجود دارد. آبراهام لوئب (Abraham Loeb) و ماناسوی لینگام (Manasvi Lingam) می‌گویند که این پرتوهای نور می‌توانند به بادبان غول پیکر نوری در یک سیستم نیروی محرکه فوتونی انرژی‌رسانی کنند، و کشتی های فضایی یا کاوشگرها را با سرعت نور از میان فضای بین ستاره‌ای عبور دهد. این احتمال کمتر است که موجودات فضایی در این انفجارها نقش داشته باشند، چراکه به‌طور دوره ای تکرار می‌شوند و گویا با سیاهچاله ها در ارتباط هستند.هرچند این پدیده، راه کاملا جدیدی از تحقیقات را به سمت فیزیک سیاهچاله باز کرده است. براساس تفکر لینگام و لوئب در مورد بیگانه بودن منشا، هر احتمالی باید بررسی شود و لزومی ندارد که اهمیت آن بررسی شود. از نظر آنها این منشا فیزیک نجومی نباید نادیده گرفته شود، و احتمالا رویدادهای نجومی باعث FRB می‌شوند. این نوع حدس و گمان آگاهانه، موضوع جالبی است در حالی که هنوز در مورد آن تردید وجود دارد.
منبع : gadgetnews
