هیچ کاربری دوست ندارد صفحه نمایش گوشی هوشمندش آسیب ببیند. اگرچه ممکن است این آسیب دیدگی به از کار افتادن دستگاه ختم نشود، اما لمس کردن خرده شیشههای ترک خورده حین کار کردن با گوشی، به هیچ کاربری حس خوبی نمیدهد. سنسور لمسی نرم و قابل انعطاف جدید
علاوه بر اینکه صفحه نمایش را «نشکن و ضد ضربه» میکند، قابلیتهای فوقالعاده دیگری را نیز به گوشی میآورد. صفحه نمایش انعطاف پذیر جدید کاربردهای فراوانی دارد که ضد ضربه بودن تنها یکی از آنها است.
محققین کانادایی، ماده حساس به لمس نرم و انعطاف پذیری را اختراع کردهاند که به کاربر اجازه میدهد در زمان عدم استفاده از گوشی هوشمند و یا تبلتش، آن را به راحتی تا کرده و یا به صورت لوله، دور خود بپیچد. علاوه بر آن، به کمک این صفحه نمایش انعطاف پذیر میتوان سنسورهای سلامتی دارای قوه تطابق را پوشید، به صورتی که با بدن و اندازه آن وفق پیدا کرده و به صورت یک پوست مصنوعی در میآیند. یکی از محققین دانشگاه بریتیش کلمبیا در این باره گفت صفحه نمایش انعطاف پذیر جدید ، اولین سنسور لمسی شفاف است که با وجود قابلیت تشخیص لمس میتواند به صورتی خیلی فعال تغییر شکل دهد.
صفحه نمایشهای نرم و قابل انعطاف سالها است به نقطه تمرکز تعداد زیادی از دانشمندان در سراسر دنیا تبدیل شدهاند. با دست یافتن به این تکنولوژی میتوان گوشی های هوشمندی با قابلیت خم شدن، صفحه نمایشهایی فوقالعاده انعطاف پذیر و تلویزیون های هوشمند با قابلیت لوله پیچ شدن همچون روزنامه ساخت! اما ماده توسعه یافته به دست این محققین کانادایی متفاوت است. این ماده شامل یک ژل بسیار رسانا و فشرده شده بین لایههای سیلیکون است. با استفاده از این ماده، ویژگیهای لمسی متعددی به صفحه نمایش انعطاف پذیر آورده میشود که ضد ضربه بودن و همچنین خم و تا شدن، نمونهای از آنها است.
بر اساس گفتههای محققین، در این تکنولوژی سنسورهایی با امکان تشخیص فشار وجود دارند که همانند قابلیت 3D Touch به کار رفته در گوشی های آیفون اخیر، قادر به تشخیص میزان فشار و لمس هستند. برخی سنسورهای دیگر به کار رفته در این صفحه نمایش انعطاف پذیر میتوانند قرار گرفتن انگشت بر بالای صفحه نمایش را تشخیص دهند، درست همانند ویژگی که سامسونگ تحت عنوان AirView در پرچمدارانش ارائه میکند.
سنسورهای تاشو، شفاف و کشسان نیز در این صفحه نمایش انعطاف پذیر به کار رفتهاند. در نتیجه تلاش این تیم تحقیقاتی، محصولاتی ساخته خواهند شد که تمامی ویژگیهای ذکر شده را به صورت یکجا به کاربران ارائه میکنند. یکی از محققین درباره پیچیدگی این تکنولوژی جدید گفت :
از یک طرف باید یک دستگاه نرم و قابل انعطاف را در زمان تغییر شکل، قادر به دریافت لمس کنیم. از طرفی دیگر، باید همین ماده را در حالی مجبور به تشخیص لمس کنیم که خبری از ارتباط مستقیم با دستگاه نیست (همانند قابلیت AirView).
برای دست یافتن به این خواسته، تیم تحقیقاتی از الکترود هیدروژل جاسازی شده در لایههای سیلیکون استفاده کرد تا یک میدان الکتریکی را در بالای سنسور ایجاد کند. در نمونه اولیه صفحه نمایش انعطاف پذیر ساخته شده در ابعاد 5 در 5 سانتیمتر، الکترودها سنسور را در حالی قادر به دریافت فرمان میکردند که انگشت کاربر چندین سانتیمتر با صفحه فاصله داشت. این ویژگی را باید به نوعی یک قابلیت لمس مجازی دانست. اگرچه نمونه اولیه صفحه نمایش انعطاف پذیر جدید دارای ابعاد کوچکی است، اما به گفته محققین، ساخت سنسورهای بزرگتر برای دستگاههای با اندازه بیشتر کار سادهای است و خوشبختانه هزینه پایینی نیز دارد. به گفته آنها، میتوان قابلیتهای بیشتری را نیز به این صفحه نمایش انعطاف پذیر افزود.
از قرار معلوم امکان ساخت این سنسور در ابعاد اتاق، به ازای قیمت چند دلار برای هر متر مربع وجود دارد. در ادامه میتوان سنسورها را بر روی دیوار، بر روی زمین و یا حتی بر روی سطح بدن قرار داد؛ این سنسور را تقریبا میتوان بر روی هر محل نیازمند به یک صفحه نمایش شفاف و کشسان استفاده کرد. یکی از مهمترین مزایای این تکنولوژی را باید قیمت معقول آن دانست که سازندگان را قادر میکند آن را حتی در ابزارهای پوشیدنی یکبار مصرف استفاده کنند.
از نظر تیم تحقیقاتی، صفحه نمایش انعطاف پذیر ساخته شده در ابعاد اتاق را میتوان در کف سالنها مورد استفاده قرار داد و اطلاعات مهمی از آن دریافت کرد. به عنوان نمونه مشخص میشود چند نفر در یک منطقه مشخص ایستادهاند. همچنین در صورت برخورد فردی به زمین، سنسورهای آن خیلی سریع افراد مسئول سالن را مطلع خواهد کرد. کاربرد دیگر این ماده، در علم رباتیک است. از آنجایی که با پیشرفت هوش مصنوعی نگرانی انسان از خودسر شدن رباتها و قیام آنها علیه انسان بیشتر میشود، میتوان رباتها را با یک پوشش نرم احاطه کرد. اگرچه این پوشش آنها را به نرمی یک بالشت نیست، اما به عنوان یک سنسور حساس، حضور انسان در یک محل را به آنها اخطار خواهد داد.
به عقیده تیم تحقیقاتی، اگر یک ربات حضور انسان را در اطرافش تشخیص داده و پوشش اطراف آن نیز به اندازه کافی برای عدم آسیب رساندن به ما حین تعامل نرم باشد، انسان قادر خواهد شد تا به راحتی ابزارهای خود را با رباتها مبادله کند. همچنین میزان خرابکاری رباتها کاهش یافته و بدون خراب کردن یک شی، به راحتی آن را جابهجا میکنند.