طی سال های متمادی، دانشمندان شیوه های گوناگونی را برای ارسال دارو و مواد دارویی به بدن انسان امتحان کرده اند. اکنون پژوهشگران دانشگاه درکسل در فیلادلفیا در حال تحقیق در زمینه ی ساخت ربات های پیچیده و کوچک مهره مانندی هستند که با میدان های مغناطیسی کنترل می شوند. اگر تمایل به دریافت اطلاعات بیشتر از این روش دارید
این ماجرا شبیه به فیلم های علمی تخیلی به نظر می رسد – ربات های کوچکی که درون بدن حرکت کرده و مواد دارویی را درست به همان جایی که نیاز است می رسانند. اما این ماجرا واقعا در دست انجام است و جهان در حال تلاش برای واقعیت بخشیدن به آن می باشد. این طرح مفهومی در گذشته هم دیده شد، برای مثال در موسسه ی مکس پلانک با ربات های حلزونی شکل، و در دانشگاه های کالیفرنیا در قالب پروژه ی سن دیگو با استفاده از میکروشناگرهای مارپیچی کنترل مغناطیسی.
پروژه ی دانشگاه درکسل نیز بر اساس همین ایده طراحی شده و از میدان مغناطیسی برای پیشرانش یک گروه شناگر از ربات های بسیار کوچک در راستای تحویل مواد دارویی در درون بدن، استفاده می نماید. امروزه، پژوهشگران اعلام کرده اند در تحقق این رویا گام های رو به جلوی مهمی برداشته شده است.
برخلاف سایر میکروشناگرها، ربات های گروه درکسل مهره شکل هستند. این ربات های کوچک به صورت مغناطیسی به هم متصل بوده و پژوهشگران از میدان های مغناطیسی چرخشی خارجی برای چرخش زنجیره های آنها، ایجاد پیشرانه ی پیچ مانند که آنها را به جلو براند، استفاده می کنند. بر اساس گزارش های این گروه، استفاده از میدان های مغناطیسی برای پیشرانش درون بدن، یک تناسب خوب به شمار می رود زیرا به این ترتیب می توان مسافت های زیاد را با آثار کم بر روی سلامت بیمار، طی کرد.
این گروه، طول های متفاوتی از زنجیره را امتحان کرده و متوجه شدند گروه های بلندتر از مهره ها می توانند سریع تر از گروه های کوتاهتر حرکت کنند. بلندترین زنجیره ی مطالعه شده متشکل از 13 مهره بوده که به سرعت 17.85 میکرون/ثانیه رسیده است.
حرکت چرخشی شناگرها، عامل کلیدی و اصلی توانایی آنها در جدا شدن در زمان مورد نیاز می باشد و نسبت های مشخصی از چرخش ها موجب می شود گروه ها از هم جدا شده و حرکت مستقل را شروع کنند. همچنین اتصال مجدد دو زنجیره با دستکاری میدان مغناطیسی امکان پذیر است.
تحقیقات درکسل نشان داده قابلیت تغییر ربات های مهره مانند می تواند آنها را به گزینه ی مناسبی برای تحویل درون وریدی دارو تبدیل کند. اما هنوز نیاز به تحقیقات بیشتر می باشد. نتایج تحقیقات این گروه در جزئیات دقیق در ژورنال Scientific Reports منتشر شده است.
منبع : topinearth
