مای بی سی | اخبار تکنولوژی | دانلود | آموزش |

تنها چند بازی را می‌توان نام برد که در زمان کودکی بیشتر ما آن‌ها را تجربه کرده‌ایم. معروف‌ترین آن‌ها ماریو یا همان قارچ خور است که مدتی پیش در دنیای بازی‌های کامپیوتری 30 ساله شد. اگر کمی به دنبال بازی‌های دیگر باشیم حتما به عنوانی که در آن زمان با نام شورش در شهر شهرت یافته بود، خواهید رسید.

شورش در شهر یا در اصل Streets of Rage از جمله بازی‌های کلاسیک بسیار محبوب اوایل دهه 90 میلادی به شمار می‌رود که برای کنسول Sega Genesis راهی بازار شده بود. موفقیت قسمت اول باعث شد که قسمت‌های دوم و سوم آن هم راهی بازار شوند که هرکدام آن‌ها با استقبال خوبی از سوی علاقه‌مندان به سبک Beat ’em up مواجه شدند.

سه شخصیت محبوب در نسخه‌ی اول مجموعه بازی‌های Streets of Rage

این مجموعه بازی‌ها داستان بسیار ساده‌ای داشتند که در آن زمان توانستند نظر افراد زیادی را به سمت خودشان جلب کنند. بازی‌کننده در شهری قرار می‌گرفت که گروه‌های خلاف‌کار کنترل آن را به‌دست گرفته بودند و باید با آن‌ها مبارزه می‌کردند. داستان یک ویژگی جالب را در خودش قرار داده بود. مهم نبود که آیا این عنوان را تک‌نفره یا دو نفره بازی می‌کردید یا حتی مهم نبود که پیشنهاد شخصیت Mr. X را قبول می‌کردید یا خیر، این احتمال وجود داشت که در آخر بازی به عنوان رییس خلافکاران شهر انتخاب شوید.

همان‌طور که گفتیم این مجموعه بازی‌ها سه قسمت مختلف داشتند. قرار بود یکی از دنباله‌های بازی توسط استودیوی Core Design برای پلتفرم Sega Saturn ساخته شود. سگا در اواسط روند ساخت این عنوان، نام Streets of Rage را برای این بازی انتخاب کرد که باعث به وجود آمدن اختلاف میان این شرکت و استودیوی سازنده شد. همین مشکل باعث شد که استودیوی Core Design روند ساخت بازی را رها کند و بعدا عنوان Fighting Force را برای کنسول پلی‌استیشن 1 بسازد.

مجموعه عنوان‌های Streets of Rage به دلیل داشتن روند بازی هیجان‌انگیز و سریع و اینکه می‌شد آن را به صورت دو نفره بازی کرد، مورد توجه بازی‌کننده‌ها قرار گرفتند. شخصیت‌های مختلف این عنوان هرکدام قدرت‌های خاصی داشتند که روی روند بازی تاثیرگذار بودند. اگر این بازی‌ها را به صورت دو نفره تجربه می‌کردید تعداد دشمنان دو برابر می‌شدند و حتی باید با دو غول در هر مرحله مبارزه می‌کردید. روند سختی بازی با توجه به تعداد بازی‌کننده‌ها تغییر می‌کرد؛ اما بازی‌کننده‌ها می‌توانستند با همکاری یکدیگر ضربه‌های ترکیبی مختلفی را روی دشمنان اجرا کنند.

روند بازی به‌صورتی طراحی شده بود که بازی‌کننده‌ها در هر قسمت با تعداد مشخصی دشمن مبارزه می‌کردند. دشمنانی که از جهت‌های مختلف به سمت آن‌ها هجوم می‌آوردند. بازی‌کننده زمانی می‌توانست یک قسمت را پشت‌سر بگذارد که تمام دشمنان آن صحنه را از بین می‌برد.

در مجموعه بازی‌های Streets of Rage بازی‌کننده‌ها می‌توانستند از سلاح‌های سرد هم در جریان مبارزه‌ها استفاده کنند. چاقو، بطری و لوله‌های فلزی مختلفی در محیط بازی پراکنده شده بودند که با استفاده از آن‌ها می‌شد آسیب بیشتری به دشمنان وارد کرد.

امکان استفاده از سلا‌ح‌های سرد بسیار محدود بود و پس از چند ضربه از بین می‌رفتند.

یکی از هیجان انگیزترین قسمت‌هایی که در این مجموعه بازی‌ها با آن‌ها مواجه می‌شدیم، کمک نیروهای پلیس به شخصیت‌هایی بود که بازی‌کننده‌ها آن‌ها را کنترل می‌کردند. با درخواست کمک، یک ماشین پلیس وارد محیط بازی می‌شد و با سلاح‌های مختلفی که داشت، تعداد زیادی از دشمنان را از بین می‌برد.

موسیقی‌های این بازی هنوز برای بسیاری از بازی‌کننده‌ها خاطره انگیز هستند. این موسیقی‌ها توسط یوزو کوشیرو (Yuzo Koshiro) ساخته شده‌اند. موسیقی‌های این بازی به‌شدت مورد استقبال قرار گرفتند و حتی بسیاری از منتقدان گفتند که این موسیقی‌ها بسیار جلوتر از زمان خودشان بوده‌اند. در بین این مجموعه بازی‌ها نسخه دوم بیش از پیش از نظر موسیقی مورد استقبال قرار گرفت. در قسمت سوم موسیقی‌ها به شکل تصادفی در بازی پخش می‌شدند و بازی‌کننده‌ها ممکن بود در یک مرحله موسیقی‌های مختلفی را گوش کنند. در ادامه می‌توانید آهنگ‌ ابتدای بازی اولین نسخه از مجموعه‌ی Streets of Rage را گوش کنید:

با توجه به این موضوع که سال‌ها از عرضه این بازی‌ها می‌گذرد، همچنان افراد زیادی هستند که این عنوان‌ها را به شکل‌های مختلف تجربه می‌کنند. این مجموعه بازی‌ها در سال 2011 از سوی سگا برای پلتفرم‌های iOS عرضه شدند، اما پس از مدتی از فروشگاه اپل حذف شدند.